Konnichiwa!

Vanuit Tokyo reisden we naar Takayama, een klein dorpje in de Japanse Alpen om even lekker tot rust te komen na de drukte van de stad. Het eerste gedeelte namen we de shinkansen, een hogesnelheidstrein die met een snelheid van bijna 400 km per uur door het land raast. Na een korte overstap in Toyama, reden we met een kleinere trein door de bergen naar Takayama. Wat een wereld van verschil was dit met Tokyo: geen hoge gebouwen, frisse berglucht en na vijf uur s'middags waren de straten bijna uitgestorven. We besloten na het inchecken bij ons hotel door de kleine winkelstraatjes te struinen en daarna wat te gaan eten. Takayama staat bekend om de authentieke houten huisjes en Hida Beef, wat van een koe uit de regio komt en vergelijkbaar is met Wagyu vlees. Dit hebben we dan ook meteen geproefd bij een van de lokale restaurantjes.

De volgende ochtend zijn we door de bergen naar het Hida Folk Village gelopen, om een openlucht museum met de bekende houten huisjes te bezoeken. Het was lekker weer, dus we hebben ons daar goed vermaakt. Na de wandeling door het museum zijn we naar een mooie gouden tempel gelopen. We wisten niet echt goed wat we ervan moesten verwachten, omdat deze tempel nergens in de reisgidsen stond. Bij aankomst bleek het een gebedsruimte te zijn voor mensen van ieder geloof. Het was een prachtig gebouw en aan de binnenkant heel indrukwekkend. Helaas mochten we geen foto's maken binnen, maar het was een soort groot gouden altaar met een aquarium eronder waar karpers in zwommen. Na dit bezoek zijn we terug naar het dorpje gelopen en hebben we twee museums bezocht: Takayama Showa-kan en de Takayama Floats Exhibition Hall. Het eerste museum was een soort van tentoonstelling van allerlei spullen uit het na-oorlogse Japan. Er lag echt van alles, van oude filmposters tot gokmachines. Erg grappig om al deze spulletjes te bekijken. Na een lekker bakje koffie in de zon bezochten we de Takayama Floats Exhibition Hall. In Takayama wordt ieder jaar twee keer een festival gehouden met een grote optocht. Tijdens deze optocht worden grote praalwagens door het dorp gesjouwd. In dit museum kon je deze wagens bekijken. s'avonds hebben we een heerlijke Japanse curry gegeten bij een lokaal restaurant. Daarna moesten de backpackt weer gepakt worden voor de treinreis naar Kyoto de volgende dag.

Na het ontbijt namen we de trein via Nagoya naar Kyoto. Het was even zoeken, maar uiteindelijk vonden we onze verblijfplaats: het Piece Hostel Sanjo. Dit hostel ligt midden in het centrum van Kyoto. Vanuit het hotel liepen we naar de Nishiki Market, waar naast veel vis ook allerlei andere producten worden verkocht. Jens wilde heel graag een koksmes van Japans staal, dus we zijn naar een gespecialiseerd bedrijf gegaan wat zich op deze markt bevind. Hij is nu de trotse eigenaar van een prachtig mes met zijn naam in het Japans erin gegraveerd. Op aanraden van het hostel gingen we voor het diner naar Ichiran, een soort Japanse ramen fastfood-keten. Als onwetende westerlingen was het best wel lastig om uit te vinden wat precies de bedoeling was. Na even buiten in de rij te hebben gestaan, konden we naar binnen waar we in een kamer met automaten kwamen. Hier kon je geld in doen en via knoppen je ramen samenstellen. Er kwamen bonnetjes uit die je bij je moest houden, en we kregen een soort formulier wat we in moesten vullen over hoe we de ramen precies wilden (sterkte van de bouillon, hoeveel knoflook, hoe pittig, hoe de structuur van de ramen moest zijn, etc.). Daarna kwamen we in een soort wachtrij waar we moesten wachten tot er een plekje vrij kwam in een kamer waar allerlei gasten zaten op plaatsen met schotjes er tussen. Als je plaatsnam ging er een luikje omhoog, waarachter een kok tevoorschijn kwam die je formulier in ontvangst nam. Binnen enkele minuten ging het luikje weer open en kreeg je je bestelling geserveerd. Niet echt gezellig samen uiteten, maar wel een grappige ervaring en heerlijke ramen.

Vandaag hebben we na een ontbijt in het hostel een wandeling gemaakt door Gion, een wijk die beroemd is door de vele Geisha-huizen. We hadden het geluk er een paar te zien in vol ornaat. In deze wijk ligt ook de Chion-in tempel. Deze grote buddistische tempel hebben we bezocht en daarna zijn we verder gewandeld naar het Imperial Palace, waar vroeger de keizer van Japan woonde. Het Imperial Palace is een verzameling van verschillende gebouwen en poorten met een grote tuin eromheen, erg mooi en indrukwekkend. Kyoto is ook weer heel anders dan wat we tot nu toe gezien hebben. De gebouwen zijn ouder en hebben wat minder verdiepingen dan in Tokyo en zijn in de stad meer dan 1000 tempels. Iedere 10 minuten kom je er wel een tegen, de een nog mooier dan de ander. Ook middenin een moderne en drukke winkelstraat kan er zomaar opeens een oude tempel zitten, dus dat is erg bijzonder! Nu zijn we weer even op de kamer om even te chillen en gaan zo nog even wat winkelen in de buurt van het hotel. Er is hier nog genoeg te zien dus we zullen ons zeker niet gaan vervelen!

Tot snel!